Doei 2013, hallo 2014 - Reisverslag uit Velma, Verenigde Staten van Pam Hekerman - WaarBenJij.nu Doei 2013, hallo 2014 - Reisverslag uit Velma, Verenigde Staten van Pam Hekerman - WaarBenJij.nu

Doei 2013, hallo 2014

Blijf op de hoogte en volg Pam

01 Januari 2014 | Verenigde Staten, Velma

2013. Wat een jaar. Een jaar dat ik nooit zal vergeten. Veranderingen, veeel veranderingen, maar vooral op een leuke, goede manier.

Het jaar van vakantie's, feestjes, examen(stress), laatste jaartje op het Maasland, en natuurlijk Amerika.

Ik denk dat een jaar nog nooit zo snel voorbij is gegaan dan 2013. Ik herinner het nog als de dag van gisteren dat we na de kerstvakantie weer de klas in liepen en mevrouw Huizing zei: "Jongens, vanaf nu gaat dit schooljaar erg snel''. Waarbij ik dacht, ach klets niet zo, heb nog 5 maanden school te gaan. Maar, natuurlijk, ze had gelijk. Voordat ik het wist zat ik 13 mei mijn eerste examen te maken.

Het jaar begon goed met een weekje Gerlos in Februari. Samen met Ellis gingen we na een avondje carnavallen in Oss het grote avontuur aan. Want ja, een avontuur dat was het zeker. Vroeg (voor ons zijnde), 11 uur, wat piste's knallen en daarna lekker de kroeg in. Niet te vergeten, de dag dat we iets teveel aan het genieten waren van een zonnig terrasje, waardoor we de tijd vergaten en daardoor we de piste's iets te snel hebben moeten afnemen, met als gevolg Ellis plat midden op de piste. Wat ook niet vergeten mag worden, zijn de mooie avondjes in de met name Cincin. Aldus, een weekje waar ik altijd weer met een grote glimlach op terug kijk.

In april begon het allemaal spannend te worden. De laatste paar weekjes school met weinig lessen. Vooral de laatste paar dagen van april waren natuurlijk erg leuk. Als allereerste het gala. De hele dag waren we in de weer om er perfect uit te zien. In de avond was het zover, we gingen met een grote groep vrienden richting het gala in een Amerikaanse schoolbus. Daarna de benodigde drankjes en dansjes benuttigd. Ik weet nog wat details waar ik de maand juni op terug zal komen.

Een paar dagen daarna een van me favoriete dagen van het jaar: Koninginnedag! De dag goed gevierd met de W van Willem. Misschien iets te goed gevierd, aangezien we uiteindelijk in de verkeerde trein naar Tilburg zaten in plaats van Oss.

En dan de maand mei. Eigenlijk kan ik deze maand makkelijk beschrijven met een woord, namelijk: examenstress. Want ik was verreweg van de zekerheid van slagen. Ik moest wiskunde of Engels goed maken (bij Duits had ik de moed al opgegeven) en dan natuurlijk nog die 5,5 gemiddeld... Ook in deze maand de laatste lessen op het Maasland, wat stiekem toch ook wel jammer was.

Juni, werkmaand en feestjesmaand. Werkmaand, zodat ik wat geld uit kon gaan geven in sunny beach. En die feestjesmaand is ook goed te verklaren, alleerst omdat de examens voorbij waren, maar vooral omdat op 13 juni het goede nieuws eindelijk daar was: ik was geslaagd! Een erg spannende dag, maar het is me (net) gelukt. 5 jaar lang zelden huiswerk gemaakt, zelden geleerd, zelden op school geweest (grapje, zo stoer was ik ook weer niet). Ook nu was het helemaal zeker dat ik naar Amerika zou gaan. Het was dus een dubbelopje, hoewel ik nog steeds niet kon beseffen dat ik echt zou gaan.

Examenfeestjes, diplomauitreiking. Om te beginnen de diplomauitreiking waarbij ik vrijwillig een speech deed voor zo'n 400 mensen. Dat vrijwillig valt te verklaren, tijdens gala een drankje te veel en dus ook een babbeltje te veel tegen meneer Hageman... Misschien was ik nog wel meer zenuwachtig voor de speech dan voor de uitslag van de examens, maar uiteindelijk toch blij en trots dat ik het had gedaan. Dag na de diplomauitreiking het feestje van Ellis en ik. Over het algemeen leuk feestje, maar het is denk ik het beter om het daar bij te laten. Nu officieel klaar met het Maasland. Een van de mooiste jaren uit me leven, waar ik veel goede vrienden en wonderbaarlijke herinneringen aan heb over gehouden.

Juli, SUNNY BEACH! Bij deze gelegenheid krijgen jullie geen details. Wat in sunny beach gebeurt, blijft in sunny beach. Dat zegt misschien wel al genoeg. Verder laatste volle maandje in Nederland... Veel inkopen doen, mensen zien en nog veel stappen nu het nog kan.

Augustus. Ik begon eindelijk een beetje te beseffen dat ik echt bijna voor een jaar zou vertrekken. Eerst een weekje Frankrijk/Paris wat leuk was, maar ik herinner ook nog goed dat ik erg gestressd was deze week en volgens mij hebben papa en mama dat ook wel gemerkt.. haha. Na deze week had ik nog maar een week in Nederland en dan zou ik de grote plas gaan oversteken... In deze laatste week nog drukker dan voor Frankrijk gehad. Ik had iedere minuut van de dag iets te doen. De laatste zondag me afscheidsfeestje met me lieve vrienden en familie waarbij de eerste traantjes kwamen kijken. De twee dagen daarna had ik iedere seconde iets te doen, maar op 'n een of andere manier herinner ik me nog alles. En dan daar was woensdag. De dag van vertek. Ik werd wakker en was er klaar voor, maar natuurlijk ook erg zenuwachtig.

Daar zat ik dan. Alleen. In het vliegtuig. Dat kapot was. 2 uur vertraging. Oke, goed begin. Grapje, zo ernstig vond ik het ook weer niet, had ik mooi iets meer tijd om nog wat met wat mensen via app te kletsen. Helemaal alleen was ik trouwens niet, want ik ging eerst voor 5 dagen naar New York toe met een paar Nederlands en heel veel andere Europeanen. Na een verder goede vlucht, heb ik 5 top dagen in New York. Wat een ontzettend mooie, grote stad. En ik kon geen beter iemand dan Jenna wensen waar ik deze dagen mee kon delen. Na New York vloog ik naar Oklahoma, de plek waar het ''echte'' avontuur allemaal zou gaan beginnen...

Voor uitgebreide verslagen, zie me vorige verslagen. Hier ga ik het zo kort mogelijk maken.

Augustus deel 2. Me gastgezin was erg aardig en ik voelde me al gelijk helemaal thuis. De eerste schooldag ging ook goed, het was vooral heel erg wennen dat het een hele kleine school was met heel weinig leerlingen. In de tweede week een paar ongewone dingen ondanks het een kleine school is; we hadden een drugtest, een lockdown oefening en oefening voor als een ''killer'' de school in komt.

September. Alles ging nog steeds prima, zat goed op me plekje en had leuke vriendinnen. Werd soms een beetje misselijk van me broertjes die altijd aan het vechten waren, maar dat hoort erbij haha. Ik had ook deze maand weer veel leuke dingen gedaan, zoals geweer geschoten, me eerste football wedstrijd, motor gereden, mall shopping en naar een pretpark geweest.

Oktober. Begin met trainen voor basketbal (2,5 uur per dag..), naar een OU football wedstrijd geweest (OU is een grote college een uurtje hier vandaan, en zij zitten in de college football league, heel groot stadion, goede spelers, goede sfeer), halloween feestje, bezoek aan haunted house (eng spookhuis waar je doorheen loopt), auto gereden, homecoming week.

November. Dieptepunt-maand van het jaar. Mijn gastouders gingen scheiden, en dat verliep allemaal nogal heavy en daardoor moest ik naar een ander gastgezin. Ik vond het heel erg om Jayme te verlaten. Me nieuwe gastgezin is ook ontzettend leuk, maar anders. Van deze momenten kan je ook het positieve uit halen, je leert er erg veel van en je word er een sterker persoon van. Ik ben mijn nieuwe gezin erg dankbaar dat ik zo snel bij ze terecht kon en ze zoveel goeds voor mij doen.

Na deze dagen ging ik naar Tulsa (grote stad, 3,5 uur rijden) met mijn contactpersoon en andere exchange students. Zij komen uit: Brazilie, Mexico, Italie, Spanje (2x), Duitsland, China, Taiwan en Belgie (hij zit ook bij mij op school). Het was een super weekendje, waar ik hele goede vrienden aan heb overgehouden. Voor dit weekend kende ik ze ook al, maar nu waren we echt close geworden. Vooral met het meisje uit Brazilie (Mariana) ben ik erg close. Ik heb een goede extra vriendin gevonden, maar ergens is het ook jammer, aangezien ze aan de andere kant van de wereld woont, maar daar moeten we nu nog niet over nadenken, eerst veel plezier maken met ze alle. Oja, en aan het eind van november was natuurlijk thanksgiving (met natuurlijk kalkoen en dressing). En weer geschoten trouwens. Ik ben best goed al zeg ik het zelf.

December. Ook al woon ik niet meer bij Jayme en mijn broertjes, ik ga soms nog wel naar ze toe. Zo ook tijdens 5 december. Me lieve ouders hadden cadeautjes en snoep naar ons opgestuurd, dus dat was erg leuk. Verder: eerste basketbalwedstrijd (niet dat ik echt minuten maak, maar het is erg leuk en super fanatiek), eerste sneeuwval en ijsstorm waardoor we 3,5 dag vrij waren van school, christmas break (me nieuwe zus, Robyn, kwam thuis voor een maand dus dat is erg leuk), bowlen en de thunder game (tegen Chicago Bulls, wat heel vetjes was). Ook was het natuurlijk kerst, wat ze hier alleen op de 25e vieren. Veel leuke cadeautjes, lekker eten (weer kalkoen en dressing) en weer traditioneel geschoten. Als afsluiter mijn 18e verjaardag. Zover ik me kan herinneren vier ik sinds ik 1 ben me verjaardag ongeveer ieder jaar hetzelfde, dus het is nu heel anders. Ondanks dat het anders is, is het ook wel leuk! Vooral de verrassing met thuis was leuk op skype! Vandaag is het oud en nieuw, zo eerst een paar uur trainen en daarna met een paar andere exchange students naar Oklahoma City om het daar te vieren!

Aldus, 2013 was een jaar met teveel hoogtepunten, waarvan ik bijna bang wordt dat 2014 een jaar wordt met teveel dieptepunten. Grapje. Ik heb in 2013 nog nooit zoveel geleerd als ooit tevoren en ik ben iedereen dankbaar voor alle mooie herinnneringen die ik eraan heb over gehouden. Met name wil ik mijn ouders bedanken die mij deze Amerika droom hebben gegeven. Ik zie het nog steeds als de mooiste droom ooit die ik aan het leven ben (niet meer slapend). De laatste tijd denk ik vaak: ik ben nu al in Amerika voor maanden, maar ik realiseer het gewoon nog steeds niet, het blijft als een droom in me hoofd hangen. En dat gevoel is zo goed! Alles blijft een verrassing, het blijft nieuw, je weet nooit wat komen gaat en er lijkt geen eind te komen aan mijn happiness. En ik weet zeker, 2014 wordt net zo goed, met nog dik 5 maanden te gaan in Amerika (ik kijk nu al op tegen mijn terugkeer in Juni, wanneer ik waarschijnlijk iedere dag in een hoekje ga zitten huilen) en dan natuurlijk zomer en het nieuwe avontuur: het studentenleventje in Breda of Utrecht (help me ik kan niet kiezen)!

2014, bring it on!


  • 02 Januari 2014 - 21:13

    De Dijkjes. :

    Lieve Pam,

    We hebben je wel gemist "vuurwerkstoker" tijdens onze jaarlijse oud&nieuw party!
    Tim heeft ,samen met Frits, zijn pakket en een gekregen pakket in ruim 1 1/2 uur verstookt.
    En Femke toekijkend met sterretjes.
    De allerbeste wensen Pam voor 2014 en dat je je droom maar lekker mag verder leven.

    Dikke kus van de vijf Dijkjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pam

Tijdens mijn 9,5 maand durende reis in Amerika, hou ik via deze site/link een reisverslag bij!

Actief sinds 13 Aug. 2013
Verslag gelezen: 631
Totaal aantal bezoekers 10934

Voorgaande reizen:

14 Augustus 2013 - 05 Juni 2014

High school USA 2013/2014

Landen bezocht: