It's the final countdown :(
Blijf op de hoogte en volg Pam
27 Mei 2014 | Verenigde Staten, Velma
Nog even “snel” een update voor mijn blog, aangezien ik die ook weer links hebben laten liggen voor een paar maandjes…
We waren gebleven bij spring break. Ik vertrok op donderdag 13 maart naar Hans en Helmie in Houston! Mijn verwachtingen van het landschap, weer etc. was dat het ongeveer hetzelfde zou zijn als in Oklahoma, maar het was toch wat anders dan ik had gedacht. Palmbomen, groen gras, veel water en benauwd weer waar je lekker plakkerig van wordt haha. Het was erg leuk om Hans en Helmie weer te zien, hun kinderen, en natuurlijk was het ook leuk om weer lekker Nederlands te praten. We hebben ontzettend veel gedaan deze 10 dagen. De hoogtepunten. We zijn onder andere natuurlijk naar downtown Houston geweest, waar we wat rond gewandeld hebben, en veel gezien hebben. Ook was ik weer naar een NBA wedstrijd geweest, de Houston Rockets deze keer, met Ivor, wat ook weer ontzettend leuk was. Helmie en ik hebben een memorial bezocht en om eerlijk te zijn weet ik de naam niet meer precies, maar het had te maken met de oorlog tussen Mexicanen en Texanen. Het was een hoge toren en je kon helemaal naar de top met een lift en dan had je een mooi uitzicht en kon je ook downtown Houston zien. Daarna gingen we naar een oude (gevechts)boot, wat ook erg mooi was. Natuurlijk ben ik ook naar Nasa geweest, wat erg interessant en leuk was. Als je echt alles over de ruimte wil weten, moet je denk ik 3 maanden in dit “museum” spenderen, maar na deze dag weet ik in ieder geval al veel meer. Het was een ontzettend fijne, leuke, gezellige week!
Ik kwam weer thuis op zaterdag 22 maart. Op zondagavond 23 maart begonnen we met het oefenen voor Miss VA op school. Het hele jaar praten meisjes er op school al over en vragen mij of ik ook wil deelnemen. Na er een tijdje over nagedacht te hebben, en veel moeite van mijn gastmoeder en zussen om mij over te halen, besloot ik om mee te doen. Waarom niet dacht ik. De weken voordat we met oefenen begonnen dacht ik dat het allemaal niet zo serieus was, totdat dus het oefenen begonnen. Het was bloed serieus. Waar ben ik aan begonnen dacht ik. Het avond gedeelte heeft 3 onderdelen: een dans, sportswear en evening wear. Ik kende de dans al helemaal (wat ik heel leuk vond trouwens, de dans die we met ze allen deden) en ik had mijn “sportswear” al en mijn jurk, dus ik kon me niet meer terugtrekken. De eerste paar dagen na het oefenen dacht ik, het zal allemaal wel, maar hoe meer meisjes begonnen duidelijk te maken wie ze dachten wie in de top 5 zou eindigen, hoe meer ik voor een plaatsing ging (niet winnen, maar top 5). Want natuurlijk, niemand dacht dat ik in de top 5 zou eindigen, exchange student kwaaltjes, en ik had nog nooit aan zoiets meegedaan en de meeste van hen wel. Ik begon dus eindelijk een beetje vechtlust te krijgen en nadat ik iedere avond thuis kwam van het oefenenen, ging ik thuis ook weer een beetje oefenen. Op vrijdag 28 maart was de grote dag. Robyn was thuis en deed de hele dag mijn haar en make-up. Sochtend’s deden we eerst 2 optredens voor de elementary (kleine kinderen) en de high school. Dat waren beetje generale repetities om het maar zo te zeggen. Na deze voorstellingen ging je naar huis en ging je jezelf klaarmaken voor het “interview”. Dit interview was op school met de jury. Het interview telt het meeste mee in het besluit van de jury wie gaat winnen. Ik had niet echt geoefend voor mijn interview, want Debbie en ik besloten dat al mijn antwoorden (als het kon) terugvallen op hoe geweldig Amerika is, dat en wat ik ga studeren, en dat ik terug wil komen naar Amerika. Ik was heel erg zenuwachtig vantevoren, want ik was toch wel een beetje bang dat ik ze niet zou snappen of zij mij niet, maar het ging super goed! Toen in de avond, was de “echte” voorstelling, met de jury. De zaal zat bomvol en ik was toch wel een beetje zenuwachtig. En eigenlijk was er maar een reden waarom ik zenuwachtig was, en dat was omdat mijn hakken voor tijdens de “eveningwear” (jurk) redelijk hoogjes waren voor mij zijnde, en ik was bang dat ik zou vallen. Verder maakte ik me geen zorgen, want ja mijn doel was om minimal 4th runner up te worden, maar de hele week was super leuk met alle meiden en ik vond het allemaal wel prima. Na beraad van de jury kwam de uitslag en ik eindigde als 2nd runner up! Daar was ik heel erg blij mee en het was een onvergetelijke ervaring!
Een week later was prom! Ik wilde geen jurk kopen, want dan moest ik die mee naar huis nemen, en ik wist op dat moment al dat ik daar absoluut geen ruimte voor had en dus leende ik er maar een. Iedereen draagt hier veel andere jurken dan het gala in Nederland. Veel meer kleur en diamanten etc. Niet mijn favoriet, maarja maakt niet uit. Na de Miss VA verkiezing was ik ook wel voor even klaar met kleren, jurken, make-up, haar etc. We vertrokken rond 12 uur smiddags met een partybus naar Oklahoma City. In onze bus waren voornamelijk seniors met zijn/haar prom date. We aten in Oklahoma City en daarna gingen we terug naar Velma, waar we de promenade hadden. Dit is het moment waar koppel voor koppel naar binnen loopt. Veel foto’s maken natuurlijk. Daarna ging iedereen naar de safe room waar het echte feest was. Eerst gingen we met ze alle eten en daarna begon het feest. Dat was opzich wel leuk, maar het is natuurlijk onmogelijk om het Maasland gala te overtreffen (kwam geneens in de buurt). Daarna ging iedereen snel naar huis om om te kleden enzo en daarna ging iedereen naar de gymzaal, waar after-prom was. After-prom begint om 00.00 uur en duurt uren. Er was veel eten, een band en zo’n opblaas geval waar je doorheen kan klimmen en er werden heeeel veel prijzen weggegeven, waarvan onder andere iPads, iPods, tv’s, telefoons etc. Niks gewonnen natuurlijk. Alhoewel, het was uiteindelijk een super leuke dag/avond/nacht!
Oja, het track seizoen. Daar waren we ondertussen hard voor aan het trainen en we hadden minimaal een keer per week een track meet. Een track meet betekent dat je naar een andere school gaat en bij die school komen nog veel meer andere scholen en dan heb je renwedstrijden tegen elkaar. Ik deed rennen (track events), maar je hebt ook verspringen, hoogspringen, paalstok springen (als je dat zo noemt), discus werpen, kogel stoten en uhm dat was het denk ik, deze noem je de field events. Ik zit in de 4x100m relay, 4x200m relay en 4x800m relay (relay=estafette). Ik zat in al de relays die ons meisjes team had (we hadden ook de 4x400m relay, maar daar stopte we mee na een tijdje). Ook rende ik de open 400 meter. Iedere track meet keek ik het meeste op tegen de 4x800m want bij het rennen van 800m denk je, eitje, maar nee, geen eitje dus. Het is zoals veel zeggen de zwaarste race die er is. De sprint events (4x200m en 4x100m) vond ik niet erg, want daar werd je niet super moe van enzo en dan kon je niet veel meer doen dan gewoon aan de technieken houden en op je allersnelste sprinten. Alleen bij de 4x100m relay was het “stokje doorgeven” eng. Tijdens het track seizoen heb ik heel veel geleerd. De trainingen iedere dag waren vaak ontzettend zwaar en meestal was het ook ontzettend warm. Tijdens track kwam het zeker neer op doorzettingsvermogen. Je leert jezelf kennen, en je leert om door te gaan, terwijl je eigenlijk wil stoppen. Je leert dat het hele ren gebeuren uiteindelijk eigenlijk niet gaat om het verslaan van andere renners, maar het gaat om het verslaan van dat stemmetje in je hoofd tijdens het rennen dat jou verteld dat je niet meer kan en wilt stoppen. Maar zoals ze hier altijd zeggen, hard work pays off. Je zag jezelf iedere week weer groeien met je tijd. Uiteindelijk werden we regionaal kampioen als team (de jongens ook), regionaal kampioen in de 4x800m (was ik heeel erg blij mee) en 3e in de 4x200m. Ik ging naar de staat kampioenschappen in deze events! Ik haalde het helaas net niet in de open 400 meter (4e regionaal). Tijdens de staat kampioenschappen grepen we helaas net naast een medaille in de 4x800 meter en werden we 7e (van de 16). We hadden onze tijd als team verbeterd met maar liefst 20 seconde en ik verbeterde mijn individuele tijd met 5 seconde!! Uiteindelijk een ontzettend goed resultaat dus, maar nog steeds jammer dat we net die 6e plek niet hadden, maar het was natuurlijk al ontzettend goed dat we het naar de staat kampioenschappen gehaald hadden! In de 4x200m werden we iets van 10e.
Wat had ik verder nog in april gedaan. Mijn gastzussen waren jarig, dus dat hadden we gezellig gevierd en verder weet ik eigenlijk niet meer haha. Ik ging iedere avond vroeg naar bed, want ook voor track trained we elke dag en dat maakte me heel erg moe. En verder weet ik het niet meer. Oja, ik maakte tijdens koningsdag soesjes samen met een vriendin!
En toen was het alweer mei. De tijd vloog/vliegt voorbij… Op school ging alles toppie en het was altijd heel gezellig op school met iedereen. Op woensdag 14 mei hadden we senior trip en gingen we naar Dallas t/m vrijdag 16 mei! De eerste avond gingen we naar Medieval Times. Dat was erg leuk. Terwijl je (met je handen) aan het eten was, was in het midden van de zaal een soort van riddergevecht met paarden. Het vak waar jij in zat had een kleur, en jij moest juichen voor die kleur. Daarna gingen we terug naar ons hotel. De eerste nacht natuurlijk tot wat laatjes opgebleven, maar niet te laat, want de dag daarna gingen we naar Six Flags!! Ik hou van achtbanen en dus was dit natuurlijk een super leuke dag! We gingen in alle achtbanen en we hadden veel plezier! In de avond gingen we met ze allen eten bij Papadeauxs, een geod restaurant. In de avond sneakte we, zoals het hoort, natuurlijk de kamer uit om naar een andere kamer te gaan en daar hebben we de hele nacht flink geouwehoert haha! De volgende dag gingen we naar de Galleria Mall in Dallas. Deze mall was ontzettend groot en we hadden een beetje gewinkeld, maar het toppunt was toch de massage stoelen haha. Als je daar eenmaal in zit, kom je er niet meer uit, en vooral niet als je behoorlijk moe bent. Daarna gingen we naar de Texas Rangers game (baseball). Super vet natuurlijk, maar de wedstrijd zelf was helaas nogal saai. Al met al, we hadden wel weer veel plezier en veel gelachen met de klas. Daarna gingen we moe, maar voldaan weer terug naar huis.
Eenmaal thuis, begon het einde van mijn high school tijd heel erg dicthbij te komen. Nog maar 4 dagen school te gaan. We deden niet veel meer op school, en hadden bijna iedere avond een “banquet”. Maandagavond sports banquet, deze was voor de hele school en dinsdagavond senior banquet. Tijdens senior banquet werden heel veel scholarships uitgehandigd en we keken de “senior video” (momenten van het hele jaar die gefilmd zijn). Tijdens deze avond kregen Charles en ik een “citizen honorship” plaque, die veel voor mij betekende en dat was een speciaal momentje. Ook kreeg ik een leuke bedragje geld, aangezien ik 2nd runner up was geworden in Miss VA, ook niks mis mee dus.
Afgelopen donderdagavond 22 mei, was graduation. Ik deed geen graduation, want ik ben officieel een junior, maar ik deed gewoon alle leuke senior dingen haha. Het was een mooie, leuke, gezellige, zielige, speciale avond. Ik ben ontzettend trots op al mijn vrienden en vriendinnen die “geslaagd” zijn van high school en ik ben ze voor eeuwig dankbaar voor dit mooie jaar. Na graduation hadden we de graduation party, waar we maar niet te veel over los laten. Grapje haha, nee het was een hele vette avond!
De volgende dag zaterdag 23 mei kwam ik sochtends om 07.30 uur thuis van het feestje… Ik moest alweer om 11.30 uur opstaan omdat we gingen kamperen met het cross country team and track team. Maar oke, ik had ook in het kamperen ontzettend veel zin, en ik kan zoals dit weekend weer bleek redelijk goed tegen mijn slaap. We gingen met de teams naar een mooi park en zetten gelijk de tenten op. Daarna gingen we zwemmen in een meertje dat redelijk schoon was en niet te koud. Na het zwemmen gingen we voor een paar uur baseball spelen. Verder hadden we gewoon veel lol met ze allen en kletste we veel. In de avond deden we verstoppertje, dat was ook lachen haha. Ik ging samen met een vriend van mij helemaal niet ver weg van het kamp, maar de andere konden ons maar niet vinden. Uiteindelijk besloten ze te stoppen met zoeken, zonder natuurlijk ons te laten weten. Zaten we daar voor bijna 1,5 uur haha. Na het verstoppetje spelen maakte we smores. Beste makkelijkste Amerikaanse dessert ooit, dus paps en mams, ik kom met in ieder geval 1 receptje thuis haha. Niet dat je echt een recept nodig hebt, maar alsnog haha. Na nog wat gekletst te hebben gingen we slapen. Kyndel en ik eindigde uiteindelijk in een tailgate (het achterste gedeelte van een pick-up, auto’s waar bijna iedereen hier in rijdt), waar we uiteindelijke niet konden stoppen met giechelen en ik dus weer maar een paar uur sliep. Dat slapen in een tailgate klinkt en was ook ook leuk maar uiteindelijk niet zo leuk voor mijn ruggetje, merkte ik wel de volgende dag. Die middag de 23e dag gingen we weer zwemmen en rond 2 uur smiddags gingen we weer terug naar huis. In de avond besloot ik, onder het motto, yolo laatste paar weekjes, weer naar een feestje te gaan. Ofja feestje wil ik het niet noemen. Er was 15 man en het was gewoon erg gezellig. Bita kwam gelukkig ook en dus reed ik met haar naar huis rond half drie snachts, onderweg natuurlijk even late night Taco-bell gegeten.
De volgende ochtend gingen we samen naar de kerk, en daarna aten we sushi en gingen we naar de film ‘’Neighbours’’. Later in de middag gingen we quat rijden. Onze tuin is groot genoeg om te rijden, maar dat begint saai te worden nadat je alle paadjes kent etc. haha. Een vriend van mij en zijn familie hebben een groooot stuk land redelijk dichtbij ons huis en ik wist dat ik daar kon gaan rijden, dus we gingen daarheen, maar natuurlijk, we raakte verdwaald in dat stuk land. Op het begin was het grappig, maar naar een tijdje dacht ik toch oeps. Maar natuurlijk, na een klein halfuurtje vonden we de ‘’uitgang’’ weer en toen besloten we dat we maar gewoon op de normale wegen gingen rijden haha. Daarna toch nog even in onze tuin rondgereden, waarna mijn voeten vast kwamen te zitten in diepe, diepe, modder. Schoenen al 2 keer in de wasmachine gedaan en het komt er langzamerhand af haha. S’avonds kwamen twee vrienden van ons en keken we de Thunder game en maakte we weer smores. Iedereen is hier een groot fan van de Thunders natuurlijk en iedereen kijkt de play-off wedstrijden.
En nu is het dinsdag 26 mei en begin ik zielig, langzaam met het weggooien van spullen/kleren en verzamelen van spullen etc. Ik heb het er heel moeilijk mee en ik wil er niet over praten haha..
Nog maar 2 weekjes en dan is dit jaar alweer over… Ik heb natuurlijk veel zin om mijn gezin en mijn lieve vrienden en vriendinnen weer te zien, maar dit afscheid valt mij ontzettend zwaar. Wat aan de ene kant natuurlijk ook goed is, want het zou niet zo goed zijn geweest als ik dikke heimwee had en voor maanden al niet meer kon wachten om naar huis te gaan!
Waarschijnlijk schrijf ik wel nog een ander verhaal als ik thuis ben, over mijn laatste 2 weekjes hier. En nu ben ik weer depressief, alleen al omdat ik schrijf over “naar huis gaan”. Tot over 13 daagjes Nederlandje!
We waren gebleven bij spring break. Ik vertrok op donderdag 13 maart naar Hans en Helmie in Houston! Mijn verwachtingen van het landschap, weer etc. was dat het ongeveer hetzelfde zou zijn als in Oklahoma, maar het was toch wat anders dan ik had gedacht. Palmbomen, groen gras, veel water en benauwd weer waar je lekker plakkerig van wordt haha. Het was erg leuk om Hans en Helmie weer te zien, hun kinderen, en natuurlijk was het ook leuk om weer lekker Nederlands te praten. We hebben ontzettend veel gedaan deze 10 dagen. De hoogtepunten. We zijn onder andere natuurlijk naar downtown Houston geweest, waar we wat rond gewandeld hebben, en veel gezien hebben. Ook was ik weer naar een NBA wedstrijd geweest, de Houston Rockets deze keer, met Ivor, wat ook weer ontzettend leuk was. Helmie en ik hebben een memorial bezocht en om eerlijk te zijn weet ik de naam niet meer precies, maar het had te maken met de oorlog tussen Mexicanen en Texanen. Het was een hoge toren en je kon helemaal naar de top met een lift en dan had je een mooi uitzicht en kon je ook downtown Houston zien. Daarna gingen we naar een oude (gevechts)boot, wat ook erg mooi was. Natuurlijk ben ik ook naar Nasa geweest, wat erg interessant en leuk was. Als je echt alles over de ruimte wil weten, moet je denk ik 3 maanden in dit “museum” spenderen, maar na deze dag weet ik in ieder geval al veel meer. Het was een ontzettend fijne, leuke, gezellige week!
Ik kwam weer thuis op zaterdag 22 maart. Op zondagavond 23 maart begonnen we met het oefenen voor Miss VA op school. Het hele jaar praten meisjes er op school al over en vragen mij of ik ook wil deelnemen. Na er een tijdje over nagedacht te hebben, en veel moeite van mijn gastmoeder en zussen om mij over te halen, besloot ik om mee te doen. Waarom niet dacht ik. De weken voordat we met oefenen begonnen dacht ik dat het allemaal niet zo serieus was, totdat dus het oefenen begonnen. Het was bloed serieus. Waar ben ik aan begonnen dacht ik. Het avond gedeelte heeft 3 onderdelen: een dans, sportswear en evening wear. Ik kende de dans al helemaal (wat ik heel leuk vond trouwens, de dans die we met ze allen deden) en ik had mijn “sportswear” al en mijn jurk, dus ik kon me niet meer terugtrekken. De eerste paar dagen na het oefenen dacht ik, het zal allemaal wel, maar hoe meer meisjes begonnen duidelijk te maken wie ze dachten wie in de top 5 zou eindigen, hoe meer ik voor een plaatsing ging (niet winnen, maar top 5). Want natuurlijk, niemand dacht dat ik in de top 5 zou eindigen, exchange student kwaaltjes, en ik had nog nooit aan zoiets meegedaan en de meeste van hen wel. Ik begon dus eindelijk een beetje vechtlust te krijgen en nadat ik iedere avond thuis kwam van het oefenenen, ging ik thuis ook weer een beetje oefenen. Op vrijdag 28 maart was de grote dag. Robyn was thuis en deed de hele dag mijn haar en make-up. Sochtend’s deden we eerst 2 optredens voor de elementary (kleine kinderen) en de high school. Dat waren beetje generale repetities om het maar zo te zeggen. Na deze voorstellingen ging je naar huis en ging je jezelf klaarmaken voor het “interview”. Dit interview was op school met de jury. Het interview telt het meeste mee in het besluit van de jury wie gaat winnen. Ik had niet echt geoefend voor mijn interview, want Debbie en ik besloten dat al mijn antwoorden (als het kon) terugvallen op hoe geweldig Amerika is, dat en wat ik ga studeren, en dat ik terug wil komen naar Amerika. Ik was heel erg zenuwachtig vantevoren, want ik was toch wel een beetje bang dat ik ze niet zou snappen of zij mij niet, maar het ging super goed! Toen in de avond, was de “echte” voorstelling, met de jury. De zaal zat bomvol en ik was toch wel een beetje zenuwachtig. En eigenlijk was er maar een reden waarom ik zenuwachtig was, en dat was omdat mijn hakken voor tijdens de “eveningwear” (jurk) redelijk hoogjes waren voor mij zijnde, en ik was bang dat ik zou vallen. Verder maakte ik me geen zorgen, want ja mijn doel was om minimal 4th runner up te worden, maar de hele week was super leuk met alle meiden en ik vond het allemaal wel prima. Na beraad van de jury kwam de uitslag en ik eindigde als 2nd runner up! Daar was ik heel erg blij mee en het was een onvergetelijke ervaring!
Een week later was prom! Ik wilde geen jurk kopen, want dan moest ik die mee naar huis nemen, en ik wist op dat moment al dat ik daar absoluut geen ruimte voor had en dus leende ik er maar een. Iedereen draagt hier veel andere jurken dan het gala in Nederland. Veel meer kleur en diamanten etc. Niet mijn favoriet, maarja maakt niet uit. Na de Miss VA verkiezing was ik ook wel voor even klaar met kleren, jurken, make-up, haar etc. We vertrokken rond 12 uur smiddags met een partybus naar Oklahoma City. In onze bus waren voornamelijk seniors met zijn/haar prom date. We aten in Oklahoma City en daarna gingen we terug naar Velma, waar we de promenade hadden. Dit is het moment waar koppel voor koppel naar binnen loopt. Veel foto’s maken natuurlijk. Daarna ging iedereen naar de safe room waar het echte feest was. Eerst gingen we met ze alle eten en daarna begon het feest. Dat was opzich wel leuk, maar het is natuurlijk onmogelijk om het Maasland gala te overtreffen (kwam geneens in de buurt). Daarna ging iedereen snel naar huis om om te kleden enzo en daarna ging iedereen naar de gymzaal, waar after-prom was. After-prom begint om 00.00 uur en duurt uren. Er was veel eten, een band en zo’n opblaas geval waar je doorheen kan klimmen en er werden heeeel veel prijzen weggegeven, waarvan onder andere iPads, iPods, tv’s, telefoons etc. Niks gewonnen natuurlijk. Alhoewel, het was uiteindelijk een super leuke dag/avond/nacht!
Oja, het track seizoen. Daar waren we ondertussen hard voor aan het trainen en we hadden minimaal een keer per week een track meet. Een track meet betekent dat je naar een andere school gaat en bij die school komen nog veel meer andere scholen en dan heb je renwedstrijden tegen elkaar. Ik deed rennen (track events), maar je hebt ook verspringen, hoogspringen, paalstok springen (als je dat zo noemt), discus werpen, kogel stoten en uhm dat was het denk ik, deze noem je de field events. Ik zit in de 4x100m relay, 4x200m relay en 4x800m relay (relay=estafette). Ik zat in al de relays die ons meisjes team had (we hadden ook de 4x400m relay, maar daar stopte we mee na een tijdje). Ook rende ik de open 400 meter. Iedere track meet keek ik het meeste op tegen de 4x800m want bij het rennen van 800m denk je, eitje, maar nee, geen eitje dus. Het is zoals veel zeggen de zwaarste race die er is. De sprint events (4x200m en 4x100m) vond ik niet erg, want daar werd je niet super moe van enzo en dan kon je niet veel meer doen dan gewoon aan de technieken houden en op je allersnelste sprinten. Alleen bij de 4x100m relay was het “stokje doorgeven” eng. Tijdens het track seizoen heb ik heel veel geleerd. De trainingen iedere dag waren vaak ontzettend zwaar en meestal was het ook ontzettend warm. Tijdens track kwam het zeker neer op doorzettingsvermogen. Je leert jezelf kennen, en je leert om door te gaan, terwijl je eigenlijk wil stoppen. Je leert dat het hele ren gebeuren uiteindelijk eigenlijk niet gaat om het verslaan van andere renners, maar het gaat om het verslaan van dat stemmetje in je hoofd tijdens het rennen dat jou verteld dat je niet meer kan en wilt stoppen. Maar zoals ze hier altijd zeggen, hard work pays off. Je zag jezelf iedere week weer groeien met je tijd. Uiteindelijk werden we regionaal kampioen als team (de jongens ook), regionaal kampioen in de 4x800m (was ik heeel erg blij mee) en 3e in de 4x200m. Ik ging naar de staat kampioenschappen in deze events! Ik haalde het helaas net niet in de open 400 meter (4e regionaal). Tijdens de staat kampioenschappen grepen we helaas net naast een medaille in de 4x800 meter en werden we 7e (van de 16). We hadden onze tijd als team verbeterd met maar liefst 20 seconde en ik verbeterde mijn individuele tijd met 5 seconde!! Uiteindelijk een ontzettend goed resultaat dus, maar nog steeds jammer dat we net die 6e plek niet hadden, maar het was natuurlijk al ontzettend goed dat we het naar de staat kampioenschappen gehaald hadden! In de 4x200m werden we iets van 10e.
Wat had ik verder nog in april gedaan. Mijn gastzussen waren jarig, dus dat hadden we gezellig gevierd en verder weet ik eigenlijk niet meer haha. Ik ging iedere avond vroeg naar bed, want ook voor track trained we elke dag en dat maakte me heel erg moe. En verder weet ik het niet meer. Oja, ik maakte tijdens koningsdag soesjes samen met een vriendin!
En toen was het alweer mei. De tijd vloog/vliegt voorbij… Op school ging alles toppie en het was altijd heel gezellig op school met iedereen. Op woensdag 14 mei hadden we senior trip en gingen we naar Dallas t/m vrijdag 16 mei! De eerste avond gingen we naar Medieval Times. Dat was erg leuk. Terwijl je (met je handen) aan het eten was, was in het midden van de zaal een soort van riddergevecht met paarden. Het vak waar jij in zat had een kleur, en jij moest juichen voor die kleur. Daarna gingen we terug naar ons hotel. De eerste nacht natuurlijk tot wat laatjes opgebleven, maar niet te laat, want de dag daarna gingen we naar Six Flags!! Ik hou van achtbanen en dus was dit natuurlijk een super leuke dag! We gingen in alle achtbanen en we hadden veel plezier! In de avond gingen we met ze allen eten bij Papadeauxs, een geod restaurant. In de avond sneakte we, zoals het hoort, natuurlijk de kamer uit om naar een andere kamer te gaan en daar hebben we de hele nacht flink geouwehoert haha! De volgende dag gingen we naar de Galleria Mall in Dallas. Deze mall was ontzettend groot en we hadden een beetje gewinkeld, maar het toppunt was toch de massage stoelen haha. Als je daar eenmaal in zit, kom je er niet meer uit, en vooral niet als je behoorlijk moe bent. Daarna gingen we naar de Texas Rangers game (baseball). Super vet natuurlijk, maar de wedstrijd zelf was helaas nogal saai. Al met al, we hadden wel weer veel plezier en veel gelachen met de klas. Daarna gingen we moe, maar voldaan weer terug naar huis.
Eenmaal thuis, begon het einde van mijn high school tijd heel erg dicthbij te komen. Nog maar 4 dagen school te gaan. We deden niet veel meer op school, en hadden bijna iedere avond een “banquet”. Maandagavond sports banquet, deze was voor de hele school en dinsdagavond senior banquet. Tijdens senior banquet werden heel veel scholarships uitgehandigd en we keken de “senior video” (momenten van het hele jaar die gefilmd zijn). Tijdens deze avond kregen Charles en ik een “citizen honorship” plaque, die veel voor mij betekende en dat was een speciaal momentje. Ook kreeg ik een leuke bedragje geld, aangezien ik 2nd runner up was geworden in Miss VA, ook niks mis mee dus.
Afgelopen donderdagavond 22 mei, was graduation. Ik deed geen graduation, want ik ben officieel een junior, maar ik deed gewoon alle leuke senior dingen haha. Het was een mooie, leuke, gezellige, zielige, speciale avond. Ik ben ontzettend trots op al mijn vrienden en vriendinnen die “geslaagd” zijn van high school en ik ben ze voor eeuwig dankbaar voor dit mooie jaar. Na graduation hadden we de graduation party, waar we maar niet te veel over los laten. Grapje haha, nee het was een hele vette avond!
De volgende dag zaterdag 23 mei kwam ik sochtends om 07.30 uur thuis van het feestje… Ik moest alweer om 11.30 uur opstaan omdat we gingen kamperen met het cross country team and track team. Maar oke, ik had ook in het kamperen ontzettend veel zin, en ik kan zoals dit weekend weer bleek redelijk goed tegen mijn slaap. We gingen met de teams naar een mooi park en zetten gelijk de tenten op. Daarna gingen we zwemmen in een meertje dat redelijk schoon was en niet te koud. Na het zwemmen gingen we voor een paar uur baseball spelen. Verder hadden we gewoon veel lol met ze allen en kletste we veel. In de avond deden we verstoppertje, dat was ook lachen haha. Ik ging samen met een vriend van mij helemaal niet ver weg van het kamp, maar de andere konden ons maar niet vinden. Uiteindelijk besloten ze te stoppen met zoeken, zonder natuurlijk ons te laten weten. Zaten we daar voor bijna 1,5 uur haha. Na het verstoppetje spelen maakte we smores. Beste makkelijkste Amerikaanse dessert ooit, dus paps en mams, ik kom met in ieder geval 1 receptje thuis haha. Niet dat je echt een recept nodig hebt, maar alsnog haha. Na nog wat gekletst te hebben gingen we slapen. Kyndel en ik eindigde uiteindelijk in een tailgate (het achterste gedeelte van een pick-up, auto’s waar bijna iedereen hier in rijdt), waar we uiteindelijke niet konden stoppen met giechelen en ik dus weer maar een paar uur sliep. Dat slapen in een tailgate klinkt en was ook ook leuk maar uiteindelijk niet zo leuk voor mijn ruggetje, merkte ik wel de volgende dag. Die middag de 23e dag gingen we weer zwemmen en rond 2 uur smiddags gingen we weer terug naar huis. In de avond besloot ik, onder het motto, yolo laatste paar weekjes, weer naar een feestje te gaan. Ofja feestje wil ik het niet noemen. Er was 15 man en het was gewoon erg gezellig. Bita kwam gelukkig ook en dus reed ik met haar naar huis rond half drie snachts, onderweg natuurlijk even late night Taco-bell gegeten.
De volgende ochtend gingen we samen naar de kerk, en daarna aten we sushi en gingen we naar de film ‘’Neighbours’’. Later in de middag gingen we quat rijden. Onze tuin is groot genoeg om te rijden, maar dat begint saai te worden nadat je alle paadjes kent etc. haha. Een vriend van mij en zijn familie hebben een groooot stuk land redelijk dichtbij ons huis en ik wist dat ik daar kon gaan rijden, dus we gingen daarheen, maar natuurlijk, we raakte verdwaald in dat stuk land. Op het begin was het grappig, maar naar een tijdje dacht ik toch oeps. Maar natuurlijk, na een klein halfuurtje vonden we de ‘’uitgang’’ weer en toen besloten we dat we maar gewoon op de normale wegen gingen rijden haha. Daarna toch nog even in onze tuin rondgereden, waarna mijn voeten vast kwamen te zitten in diepe, diepe, modder. Schoenen al 2 keer in de wasmachine gedaan en het komt er langzamerhand af haha. S’avonds kwamen twee vrienden van ons en keken we de Thunder game en maakte we weer smores. Iedereen is hier een groot fan van de Thunders natuurlijk en iedereen kijkt de play-off wedstrijden.
En nu is het dinsdag 26 mei en begin ik zielig, langzaam met het weggooien van spullen/kleren en verzamelen van spullen etc. Ik heb het er heel moeilijk mee en ik wil er niet over praten haha..
Nog maar 2 weekjes en dan is dit jaar alweer over… Ik heb natuurlijk veel zin om mijn gezin en mijn lieve vrienden en vriendinnen weer te zien, maar dit afscheid valt mij ontzettend zwaar. Wat aan de ene kant natuurlijk ook goed is, want het zou niet zo goed zijn geweest als ik dikke heimwee had en voor maanden al niet meer kon wachten om naar huis te gaan!
Waarschijnlijk schrijf ik wel nog een ander verhaal als ik thuis ben, over mijn laatste 2 weekjes hier. En nu ben ik weer depressief, alleen al omdat ik schrijf over “naar huis gaan”. Tot over 13 daagjes Nederlandje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
